بررسی و مقایسه فعالیت الکتریکی عضله پهن داخلی مایل و پهن خارجی در تمرینات انتخاب شده در افراد سالم

این بررسی با توجه به نقش مهم عضله پهن داخلی مایل در جلوگیری از در رفتگی خارجی و بد قرار گرفتن استخوان پاتلا، صورت گرفته است و هدف آن مشخص کردن تمرینی بود که دارای بیشترین فعالیت الکتریکی عضله پهن داخلی مایل نسبت به پهن خارجی است. این بررسی به روش شبه تجربی ‏‎(quasi-experimental)‎‏ از طریق اندازه گیری های مکرر در یک نمونه 34 نفری که به روش غیر احتمالی و نمونه گیری آسان از جامعه دانشجویان مرد سالم بین سنین 32-20 سال انتخاب شده، انجام گرفت. میزان فعالیت الکتریکی عضلات پهن داخلی مایل و پهن خارجی افراد مورد مطالعه در انقباضهای ایزوتونیک و ایزومتریک زوایای 15 و 30 درجه زنجیره باز و ایزوتونیک 30 درجه زنجیره بسته با روش الکترومیوگرافی و استفاده از الکتروردهای سطحی مورد ارزیابی قرار گرفت. افراد مورد مطالعه قبل از انجام تست از نظر قدرت عضلانی، عدم وجود کوتاهی عضلات و سفتی در مفاصل و سابقه عمل جراحی مورد بررسی قرار گرفتند. مقادیر حاصل از اندازه گیریها توسط آزمون آنالیز واریانس یکطرفه ‏‎(one way anova)‎‏ و محاسبه ملاک حداقل اختلاف معنی دار ‏‎isd criterion)‎‏ مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و در مقایسه کلی نتایج زیر حاصل شد: میزان فعالیت الکتریکی عضله پهن داخلی مایل در تمرین ایزوتونیک بیشتر از ایزومتریک بود ‏‎(p<0/0001)‎‏ و تمرین ایزوتونیک زاویه 30 درجه زنجیره باز دارای فعالیت بیشتری نسبت به تمرینات دیگر این آزمایش بوده است ‏‎(p<0/0001)‎‏. در کلیه موارد آزمایش، میزان فعالیت الکتریکی عضله پهن داخلی مایل بیشتر از عضله پهن خارجی بوده طوریکه در انقباض ایزوتونیک زاویه 15 درجه ‏‎(p<0/0001)‎‏ و ایزومتریک زاویه 30 درجه ‏‎(p=0/01)‎‏ بیشترین و کمترین اختلاف معنی دار مشاهده شده است. نسبت متوسط فعالیت الکتریکی عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی صرفا در تمرین ایزوتونیک زاویه 30 درجه زنجیره بسته، اختلاف مهمی را نشان داده است. بنابر نتایج حاصل از این بررسی، تمرین ایزوتونیک زاویه 30 درجه زنجیره بسته می تواند دارای کارائی بیشتری در جهت تقویت انتخابی عضله پهن داخلی مایل نسبت به عضله پهن خارجی در افراد سالم باشد. تحقیقات بیشتر روی وضعیت ها و انقباضهای دیگر در این زمینه لازم بنظر می رسد.